Bilim İnsanları, Titreşimli Moleküllerle Kanser Hücrelerinin Yüzde 99’unu Yok Etti

ABD’deki Rice Üniversitesi, Texas A&M Üniversitesi ve Teksas Üniversitesi’nden bilim insanları, kanser hücrelerini yok etmek için devrim niteliğinde bir yöntem geliştirdi. Araştırmacılar, aminocyanin moleküllerini yakın kızılötesi ışıkla uyararak senkronize titreşimler oluşturdular ve bu titreşimler kanser hücrelerinin zarlarını parçaladı.

Aminocyanin molekülleri, kanser tespiti için biyogörüntülemede kullanılan sentetik boyalar arasında yer alıyor ve suda kararlı kalabiliyor, ayrıca hücrelerin dış yüzeylerine kolayca bağlanabiliyor. Araştırma ekibi, bu yöntemlerin “Feringa tipi motorlar” olarak bilinen moleküler makinelerden çok daha etkili olduğunu belirtti. Rice Üniversitesi’nden kimyager James Tour, bu yeni nesil moleküler makineleri “moleküler çekiç” olarak adlandırarak, “Bu makineler, Feringa tipi motorlardan bir milyon kat daha hızlı hareket ediyor ve görünür ışık yerine yakın kızılötesi ışıkla aktive edilebiliyor” dedi.

Yakın kızılötesi ışığın kullanımı, ışığın vücut derinliklerine daha rahat nüfuz etmesini sağlıyor ve kemik ya da organlardaki kanserlerin cerrahi müdahaleye gerek kalmadan tedavi edilme potansiyelini sunuyor. Laboratuvar koşullarında yapılan testlerde, bu yöntemle kanser hücrelerinin yüzde 99’unun yok edildiği gözlemlendi. Ayrıca, melanom tümörüne sahip fareler üzerinde yapılan deneylerde, farelerin yarısında kanser tamamen ortadan kalktı.

Aminocyanin moleküllerinin yapısal ve kimyasal özellikleri, belirli bir uyarıcıya, örneğin yakın kızılötesi ışığa senkronize şekilde yanıt vermelerini sağlıyor. Moleküller harekete geçtiğinde, içlerindeki elektronlar plazmon olarak bilinen titreşimli yapılar oluşturuyor ve bu titreşimler molekülün tamamını harekete geçiriyor. Bu süreç, kanser hücrelerinin zarlarını parçalayan mekanik bir etki yaratıyor.

Araştırmanın henüz erken aşamalarında olmasına rağmen, elde edilen sonuçlar umut verici. Bilim insanları, bu biyomekanik yöntemin kanser hücrelerinin savunma mekanizması geliştirmesinin zor olacağını ve farklı moleküller üzerinde nasıl uygulanabileceğini araştırmaya devam edeceklerini belirtiyor. Bu çalışma, Nature Chemistry dergisinde yayımlandı.